วันพุธที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

เธอไม่ใช่ คนแรก ของวันวาน
เธอก็แค่ คนที่ผ่าน มาวันนี้
แต่จะอยู่ ในใจ ทุกนาที
ทั้งวันนี้ วันไหน ก็คือเธอ
เธอไม่ใช่ คนดี ที่สุดแน่
เธอเป็นแค่ คนที่ ฉันว่าใช่
เป็นคนเดียว ที่จะรัก ตลอดไป
จะยืนยัน ให้มั่นใจ ว่าใช่เธอ
อยากบอกรัก กับใครใคร ก็ไม่กล้า
อยากจะคว้า มือของใคร มากุมไว้
อยากมองตา แต่ไม่รู้ จะมองใคร
จะเป็นเธอ ได้หรือไม่ มาช่วยที

มานั่งใกล้ ให้ฉันได้ สบสายตา
ส่งมือมา ให้ฉันคว้า มากุมไว้
จะบอกรัก ให้เธอฟัง ทุกครั้งไป
ที่หายใจ เข้าและออก จะบอกเธอ

แล้วฉันขอ ให้เธอนั้น สบตาฉัน
กุมมือกัน จับมือฉัน ไว้แบบนี้
แล้วอย่าลืม บอกว่ารัก ฉันสักที
เพียงเท่านี้ เราจะมี กันและกัน 
 
รู้ว่ากวน ยียวน แล้วอ่านไม
เอ๊ะ!ยังไง ว่าให้ ยังอ่านอีก
แหนะว่าแล้ว ยังไม่แคล้ว อ่านอีกนิด
ขอให้ติด คนแต่ง แช่งรักเลย
ฮ่าฮ่าฮ่า ว่าแล้วต้องอ่านต่อ
เออนะหนอ ขอให้ ดั่งแช่งเหวย
ให้เป็นทั้ง หญิงชาย นายกระเทย
ติดหนึบเลย บทกลอน ตอนต่อไป!!
ขอบใจนะ เพื่อนรัก หักเหลี่ยมศอก
เพื่อนที่ลอก การบ้าน กันทุกเช้า
เพื่อนที่สอบ แล้วแอบ สกิดเรา
เพื่อนที่เม้าท์ จนเรา ลืมทุกข์ใจ

เพื่อนที่คอย ส่งข่าว ให้เรารู้
คอยบอกครู ว่าเรา หายไปไหน
คอยรายงาน การบ้าน ทำอะไร
คอยบอกใคร ว่าเรา คือเพื่อนกัน

คอยกินด้วย ยามเรา กินไม่อิ่ม
เราอมยิ้ม เพราะเพื่อน พาสุขสันต์
เราสนุก ทุกเวลา ทุกทุกวัน
เพราะมีเพื่อน เพื่อนกัน ฉันรักแก

เรื่องขี้ไคล ขี้ตา และกลากเกลื้อน
เรามีเพื่อน ไว้คอย ช่วยเราแฉ
จะดีร้าย ยังไง ก็รักแก
เดินเป็นแพ ไปไหน ก็ไปกัน 
 

เพื่อนคือมิตรภาพที่ยิ่งใหญ่ ใครคนไหนที่พร้อมเป็นเพื่อนแท้
เเม้จะทุกข์สุขเศร้าเคล้าน้ำตา บางเวลาที่เราร่วมเดินกันมา
จากวันแรกที่เรารู้จักกัน ฉันนั้นพร้อมเป็นเพื่อนเธอเสมอ
เธอนั้นพร้อมเป็นเพื่อนฉันหรีอยัง ฉันนั้นยังหวังว่าไม่ลืมกัน
ฉันก็ยังต้องการเพื่อนที่แท้ แม้ว่าเราต้องห่างกันในวันนี้
ที่ตรงนี้ยังวางสำหรับเธอ เมื่อได้เจอทักทายกันได้ไหม
ใครคนนี้พร้อมรับเธอทุกคน คนทุกคนต้องก้าวกันต่อไป
ไม่มีใครทดแทนพวกเธอได้ ใจของฉันคงสุขใจได้นะเอย